|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 9, Liberación >> << 10 - Los pasatiempos de Rāmacandra, el Señor Supremo >> <<VERSO 4 >>
gurv-arthe tyakta-rājyo vyacarad anuvanaṁ padma-padbhyāṁ priyāyāḥ pāṇi-sparśākṣamābhyāṁ mṛjita-patha-rujo yo harīndrānujābhyām vairūpyāc chūrpaṇakhyāḥ priya-viraha-ruṣāropita-bhrū-vijṛmbha- trastābdhir baddha-setuḥ khala-dava-dahanaḥ kosalendro ’vatān naḥ
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Para sostener la promesa de Su padre, el Señor Rāmacandra no dudó en abandonar la posición de rey y, en compañía de Su esposa, madre Sītā, anduvo errante de bosque en bosque con Sus pies de loto, tan delicados que hasta el contacto de las manos de Sītā les era áspero e intolerable. Le acompañaron también Hanumān, el rey de los monos [u otro mono, Sugrīva], y Su hermano menor, el Señor Lakṣmaṇa, quienes Le aliviaban de las fatigas del bosque. Por haber desfigurado a Śūrpaṇakhā cortándole la nariz y las orejas, el Señor Se vio separado de madre Sītā. Debido a ello Se enfadó mucho, y el océano, aterrorizado por el movimiento de Sus cejas, Le permitió construir un puente para cruzarlo. A continuación, el Señor entró en el reino de Rāvaṇa para matarle, como un incendio que devora un bosque. Que el Señor Supremo, Rāmacandra, nos brinde plena protección.
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.
|
|
| |