Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 9, Liberación >>
<< 10 - Los pasatiempos de Rāmacandra, el Señor Supremo >>
<<VERSO 35-38 >>

bharataḥ prāptam ākarṇya
paurāmātya-purohitaiḥ
pāduke śirasi nyasya
rāmaṁ pratyudyato ’grajam
nandigrāmāt sva-śibirād
gīta-vāditra-niḥsvanaiḥ
brahma-ghoṣeṇa ca muhuḥ
paṭhadbhir brahmavādibhiḥ
svarṇa-kakṣa-patākābhir
haimaiś citra-dhvajai rathaiḥ
sad-aśvai rukma-sannāhair
bhaṭaiḥ puraṭa-varmabhiḥ
śreṇībhir vāra-mukhyābhir
bhṛtyaiś caiva padānugaiḥ
pārameṣṭhyāny upādāya
paṇyāny uccāvacāni ca
pādayor nyapatat premṇā
praklinna-hṛdayekṣaṇaḥ

PALABRA POR PALABRA



TRADUCCION

Cuando el Señor Bharata supo que el Señor Rāmacandra regresaba a la capital, Ayodhyā, inmediatamente Se puso sobre la cabeza las sandalias de madera del Señor y salió de Su campamento en Nandigrāma. El Señor Bharata iba acompañado de ministros, sacerdotes y otros ciudadanos respetables; llevaba además músicos profesionales que hacían sonar agradables vibraciones musicales y brāhmaṇas eruditos que cantaban en voz alta los himnos védicos. Detrás desfilaban las cuadrigas, tiradas por hermosos caballos con riendas y arneses tejidos en oro y adornadas con estandartes de brocado de oro y otras banderas de distintos tamaños y motivos. Había muchos soldados con armaduras doradas, sirvientes que llevaban nueces de betel y muchas prostitutas hermosas y bien conocidas. Otros muchos sirvientes venían a pie, con una sombrilla, camaras, distintos tipos de piedras preciosas y otros artículos propios de una recepción real. Con esta comitiva, el corazón suavizado por el éxtasis y los ojos llenos de lágrimas, el Señor Bharata Se acercó al Señor Rāmacandra y Se postró a Sus pies de loto rebosante de amor extático.

SIGNIFICADO

Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.



Dona al Bhaktivedanta Library