|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 7, La Ciencia de Dios >> << 9 - Prahlāda apacigua al Señor Nṛsiṁhadeva con oraciones >> <<VERSO 55 >>
śrī-nārada uvāca evaṁ pralobhyamāno ’pi varair loka-pralobhanaiḥ ekāntitvād bhagavati naicchat tān asurottamaḥ
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Nārada Muni dijo: Prahlāda Mahārāja era la joya de la familia de los asuras, que siempre aspiran a la felicidad material. Sin embargo, a pesar de que la Suprema Personalidad de Dios le tentó ofreciéndole toda clase de bendiciones de felicidad material, Prahlāda, debido a la pureza de su conciencia de Kṛṣṇa, o quiso aceptar ningún beneficio material de complacencia de los sentidos.
|
SIGNIFICADO
 | Los devotos puros, como Mahārāja Prahlāda y Dhruva Mahārāja, no aspiran a ningún beneficio material en ninguna etapa del servicio devocional. Dhruva Mahārāja, cuando el Señor Se presentó ante él, no quiso ningún beneficio material del Señor: svāmin kṛtārtho 'smi varaṁ na yāce. Como devoto puro que era, no podía pedir al Señor ningún beneficio material. En relación con esto, Śrī Caitanya Mahāprabhu nos enseña:
|  | na dhanaṁ na janaṁ na sundarīṁ
kavitāṁ vā jagad-īśa kāmaye
mama janmani janmanīśvare
bhavatād bhaktir ahaitukī tvayi
|  | «¡Oh, mi Señor, Jagadiśa! no Te pido bendiciones para alcanzar riqueza material, popularidad o belleza. Mi único deseo es servirte. Por favor, ocúpame en el servicio del sirviente de Tu sirviente».
Así terminan los significados de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda correspondientes al capítulo noveno del Canto Séptimo delŚrīmad-Bhāgavatam, titulado «Prahlāda apacigua al Señor Nṛsiṁhadeva con oraciones».
|
|
| |