|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 6, Los Deberes Prescritos para la Humanidad >> << 17 - Madre Pārvatī maldice a Citraketu >> <<VERSO 4-5 >>
ekadā sa vimānena viṣṇu-dattena bhāsvatā giriśaṁ dadṛśe gacchan parītaṁ siddha-cāraṇaiḥ āliṅgyāṅkīkṛtāṁ devīṁ bāhunā muni-saṁsadi uvāca devyāḥ śṛṇvantyā jahāsoccais tad-antike
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | En cierta ocasión, mientras recorría el espacio exterior en el resplandeciente avión que el Señor Viṣṇu le había dado, el rey Citraketu vio al Señor Śiva, rodeado de siddhas y cāraṇas en una asamblea de grandes personas santas; Śiva abrazaba a Pārvatī, que estaba sentada en su regazo. Citraketu, riendo a carcajadas, habló de forma que Pārvatī pudiera oírle.
|
SIGNIFICADO
 | En relación con esto, Śrīla Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura dice:
bhaktiṁ bhūtiṁ harir dattvā
sva-vicchedānubhūtaye
devyāḥ śāpena vṛtratvaṁ
nītvā taṁ svāntike ’nayat
|  | Esto significa que la Suprema Personalidad de Dios quería llevar a Citraketu a Vaikuṇṭhaloka lo antes posible. El plan del Señor consistía en que Citraketu fuese maldecido por Pārvatī a nacer como Vṛtrāsura, de manera que, en su siguiente vida, pudiera ir de regreso al hogar, de vuelta a Dios, rápidamente. Los ejemplos en que un devoto actúa como demonio y es llevado al reino de Dios por la misericordia del Señor son muy abundantes. Para Pārvatī, que el Señor Śiva la abrazase era lo natural en su relación matrimonial; Citraketu no tenía que ver en ello nada extraño. Sin embargo, Citraketu se rió en voz alta al ver al Señor Śiva en aquella actitud, aunque no debería haberlo hecho. Así pues, fue maldecido, y esa maldición fue la causa de su regreso al hogar, de vuelta a Dios.
|
|
| |