|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 5, Los Impulsos Creadores >> << 8 - La personalidad de Mahārāja Bharata >> <<VERSO 22 >>
āsādita-haviṣi barhiṣi dūṣite mayopālabdho bhīta-bhītaḥ sapady uparata-rāsa ṛṣi-kumāravad avahita-karaṇa-kalāpa āste āsādita-haviṣi barhiṣi dūṣite mayopālabdho bhīta-bhītaḥ sapady uparata-rāsa ṛṣi-kumāravad avahita-karaṇa-kalāpa āste
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Cuando yo disponía sobre la hierba kuśa todo lo necesario para el sacrificio, el ciervo, jugando, tocaba la hierba con sus dientes y lo contaminaba todo. Y cuando yo le reñía y le echaba de allí, él se asustaba y se sentaba sin moverse, como haría el hijo de una persona santa. De esa forma, dejaba de jugar.
|
SIGNIFICADO
 | Bharata Mahārāja pensaba continuamente en las actividades del ciervo, olvidando que al distraerse con semejante meditación estaba acabando con su progreso en el sendero espiritual.
|
|
| |