Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 5, Los Impulsos Creadores >>
<< 8 - La personalidad de Mahārāja Bharata >>
<<VERSO 13 >>

pathiṣu ca mugdha-bhāvena tatra tatra viṣakta-mati-praṇaya-bhara-hṛdayaḥ kārpaṇyāt skandhenodvahati evam utsaṅga urasi cādhāyopalālayan mudaṁ paramām avāpa
pathiṣu ca mugdha-bhāvena tatra tatra viṣakta-mati-praṇaya-bhara-hṛdayaḥ kārpaṇyāt skandhenodvahati evam utsaṅga urasi cādhāyopalālayan mudaṁ paramām avāpa

PALABRA POR PALABRA



TRADUCCION

Cuando iban al bosque, la actitud juguetona del animal fascinaba a Mahārāja Bharata. A veces, debido al afecto, Mahārāja Bharata llegaba incluso a cargarlo y llevarlo sobre los hombros. Su corazón estaba tan lleno de amor por el ciervo que a veces lo subía a su regazo, o lo hacía descansar sobre su pecho cuando dormía. De este modo, sentía un gran placer en mimar al animal.

SIGNIFICADO

Mahārāja Bharata abandonó el hogar, la esposa, los hijos, el reino y todo lo demás para irse al bosque y avanzar en la vida espiritual, pero volvió a caer víctima del apego material debido a su cariño por un insignificante cervatillo. ¿De qué le sirvió, entonces, haber renunciado a la familia? El que es serio en avanzar en la vida espiritual debe ser muy prudente para no apegarse a nada, a excepción de Kṛṣṇa. A veces, para predicar, tenemos que realizar muchas actividades materiales, pero debemos recordar que todo es para Kṛṣṇa. Si recordamos eso, no hay posibilidad alguna de que caigamos víctimas de las actividades materiales.

Dona al Bhaktivedanta Library