|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 4, Creación del Cuarto Orden >> << 7 - El sacrificio realizado por Dakṣa >> <<VERSO 15 >>
योऽसौ मयाविदिततत्त्वदृशा सभायां क्षिप्तो दुरुक्तिविशिखैर्विगणय्य तन्माम् । अर्वाक्पतन्तमर्हत्तमनिन्दयापाद् दृष्ट्यार्द्रया स भगवान्स्वकृतेन तुष्येत् ॥१५॥
yo 'sau mayāvidita-tattva-dṛśā sabhāyāṁ kṣipto durukti-viśikhair vigaṇayya tan mām arvāk patantam arhattama-nindayāpād dṛṣṭyārdrayā sa bhagavān sva-kṛtena tuṣyet
PALABRA POR PALABRA
yaḥ quien; asau ese; mayā por mí; avidita-tattva sin conocer el hecho real; dṛśā por experiencia; sabhāyām en la asamblea; kṣiptaḥ insultado; durukti palabras crueles; viśikhaiḥ con las flechas de; vigaṇayya sin prestar atención; tat eso; mām a mí; arvāk hacia abajo; patantam deslizándome al infierno; arhat-tama el más respetable; nindayā por difamación; apāt salvado; dṛṣṭyā viendo; ārdrayā por compasión; saḥ ese; bhagavān Tu Señoría; sva-kṛtena por tu propia misericordia; tuṣyet satisfazte;
TRADUCCION
 | Yo no conocía toda tu gloria, y ante toda la asamblea te lancé palabras hirientes como flechas, pero tú ni siquiera las tuviste en cuenta. Mi desobediencia contra ti, que eres la personalidad más digna de respeto, me llevaba a las profundidades del infierno, pero tuviste compasión de mí y me salvaste imponiéndome un castigo. Te ruego que, por tu misericordia, te sientas complacido, ya que yo, con mis palabras, no puedo satisfacerte.
|
SIGNIFICADO
 | Como siempre, ante circunstancias adversas de la vida, el devoto considera que la adversidad es misericordia del Señor. De hecho, los insultos que profirió contra el Señor Śiva eran motivo más que suficiente para garantizar a Dakṣa su descenso a la vida infernal a perpetuidad. Pero el Señor Śiva fue bondadoso con él, y para neutralizar la ofensa, le impuso un castigo. Dakṣa comprendió que el Señor Śiva había sido muy magnánimo, y sintiéndose endeudado con él, quiso expresarle su agradecimiento. Cuando un hijo, al llegar a la edad adulta y tener bien sentada la cabeza, recuerda los castigos que a veces le imponía su padre, puede entender que en realidad no se trataba de un castigo, sino de misericordia. De manera similar, Dakṣa reconoció que el castigo que el Señor Śiva le había impuesto era una manifestación de misericordia. Esa actitud es característica de las personas que están progresando en el sendero de Conciencia de Kṛṣṇa. Se dice que el devoto consciente de Kṛṣṇa no ve la desdicha como un castigo de la Suprema Personalidad de Dios, sino que considera que es la gracia del Señor. Él piensa: «Por mis fechorías pasadas, tendría que haber pasado por peligros y castigos mucho mayores, pero el Señor me ha protegido. El pequeño castigo que he recibido no ha sido más que una representación simbólica de la ley del karma». Pensando siempre en Su gracia de esa manera, el devoto se entrega a la Suprema Personalidad de Dios cada vez con mayor seriedad, y no se perturba con el supuesto castigo.
|
|
| |