|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 4, Creación del Cuarto Orden >> << 5 - Fracaso del sacrificio de Dakṣa >> <<VERSO 11 >>
अमर्षयित्वा तमसह्यतेजसं मन्युप्लुतं दुर्निरीक्ष्यं भ्रुकुट्या । करालदंष्ट्राभिरुदस्तभागणं स्यात्स्वस्ति किं कोपयतो विधातुः ॥११॥
amarṣayitvā tam asahya-tejasaṁ manyu-plutaṁ durnirīkṣyaṁ bhru-kuṭyā karāla-daṁṣṭrābhir udasta-bhāgaṇaṁ syāt svasti kiṁ kopayato vidhātuḥ
PALABRA POR PALABRA
amarṣayitvā después de hacer que se irritase; tam a él (el Señor Śiva); asahya-tejasam con una refulgencia insoportable; manyu-plutam lleno de ira; durnirīkṣyam que no se podía mirar; bhru-kuṭyā con el movimiento de sus cejas; karāla-daṁṣṭrābhiḥ con sus espantosos dientes; udasta-bhāgaṇam habiendo dispersado los cuerpos luminosos; syāt iba a haber; svasti buena fortuna; kim cómo; kopayataḥ causando la ira (del Señor Śiva); vidhātuḥ de Brahmā;
TRADUCCION
 | El gigantesco hombre negro mostró sus espantosos dientes. Con los movimientos de sus cejas, los cuerpos luminosos del cielo se dispersaron, y con su refulgencia, de cegadora intensidad, hizo que su brillo se difuminase. Por la mala conducta que Dakṣa había mostrado, ni siquiera su padre, el Señor Brahmā, se hubiera salvado de aquella inmensa manifestación de ira.
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.
|
|
| |