|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 4, Creación del Cuarto Orden >> << 10 - Mahārāja Dhruva lucha con los Yakṣas >> <<VERSO 21 >>
अपश्यमानः स तदाततायिनं महामृधे कञ्चन मानवोत्तमः । पुरीं दिदृक्षन्नपि नाविशद्द्विषां न मायिनां वेद चिकीर्षितं जनः ॥२१॥
apaśyamānaḥ sa tadātatāyinaṁ mahā-mṛdhe kañcana mānavottamaḥ purīṁ didṛkṣann api nāviśad dviṣāṁ na māyināṁ veda cikīrṣitaṁ janaḥ
PALABRA POR PALABRA
apaśyamānaḥ mientras no observaba; saḥ Dhruva; tadā en ese momento; ātatāyinam soldados enemigos armados; mahā-mṛdhe en aquel gran campo de batalla; kañcana ninguno; mānava-uttamaḥ el mejor de los seres humanos; purīm la ciudad; didṛkṣan deseando ver; api aunque; na āviśat no entró; dviṣām de los enemigos; na no; māyinām de los místicos; veda conoce; cikīrṣitam los planes; janaḥ nadie.;
TRADUCCION
 | Dhruva Mahārāja, el mejor de los seres humanos, observó que en aquel gran campo de batalla no quedaba en pie ni un solo soldado enemigo debidamente armado. Entonces deseó ver la ciudad de Alakāpurī, pero pensó: «¿Quién sabe qué estarán tramando los místicos yakṣas?».
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.
|
|
| |