|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 3, El Status Quo >> << 9 - Las oraciones de Brahmā en pos de la energía creativa >> <<VERSO 14 >>
शश्वत्स्वरूपमहसैव निपीतभेद मोहाय बोधधिषणाय नमः परस्मै विश्वोद्भवस्थितिलयेषु निमित्तलीला रासाय ते नम इदं चकृमेश्वराय
śaśvat svarūpa-mahasaiva nipīta-bheda- mohāya bodha-dhiṣaṇāya namaḥ parasmai viśvodbhava-sthiti-layeṣu nimitta-līlā- rāsāya te nama idaṁ cakṛmeśvarāya
PALABRA POR PALABRA
śaśvat eternamente; svarūpa forma trascendental; mahasā por las glorias; eva ciertamente; nipīta distinguido; bheda diferenciación; mohāya al concepto ilusorio; bodha conocimiento del ser; dhiṣaṇāya inteligencia; namaḥ reverencias; parasmai a la Realidad Trascendental; viśva-udbhava creación de la manifestación cósmica; sthiti manutención; layeṣu también destrucción; nimitta con objeto de; līlā mediante pasatiempos de ese tipo; rāsāya para disfrute; te a Ti; namaḥ reverencias; idam esto; cakṛma yo realizo; īśvarāya al Supremo;
TRADUCCION
 | Permítaseme ofrecer reverencias a la Suprema Realidad Trascendental, que se distingue eternamente por Su potencia interna. Su indistinguible aspecto impersonal se percibe mediante la inteligencia para la iluminación espiritual. Yo ofrezco mis reverencias a Él, que mediante Sus pasatiempos disfruta de la creación, conservación y disolución de la manifestación cósmica.
|
SIGNIFICADO
 | El Señor Supremo se distingue eternamente de las entidades vivientes mediante Su potencia interna, aunque a Él también se Le entiende en Su aspecto impersonal mediante la inteligencia iluminada. Los devotos del Señor, por consiguiente, ofrecen reverencias respetuosas al aspecto impersonal del Señor. La palabra rāsa es significativa aquí. La danza rāsa la realiza Śrī Kṛṣṇa en Vṛndāvana, en compañía de las doncellas vaqueras; y la Personalidad de Dios Garbhodakaśāyī Viṣṇu también Se ocupa en el disfrute rāsa con Su potencia externa, mediante la cual crea, mantiene y disuelve toda la manifestación material. Indirectamente, Brahmā ofrece sus respetuosas reverencias a Śrī Kṛṣṇa, quien, de hecho, siempre está ocupado en el disfrute rāsa con las gopīs, como se confirma en el Gopāla-tāpanī Upaniṣad con las siguientes palabras: parārdhānte so 'budhyata gopa-veśo me puruṣaḥ purastād āvirbabhūva. La diferencia que hay entre el Señor y la entidad viviente se experimenta claramente cuando hay suficiente inteligencia para entender Su potencia interna, que se diferencia de la potencia externa mediante la cual Él hace posible la manifestación material.
|
|
| |