|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 3, El Status Quo >> << 8 - Garbhodakaśāyī Viṣṇu manifiesta a Brahmā >> <<VERSO 29 >>
परार्ध्यकेयूरमणिप्रवेक पर्यस्तदोर्दण्डसहस्रशाखम् अव्यक्तमूलं भुवनाङ्घ्रिपेन्द्रमहीन्द्रभोगैरधिवीतवल्शम्
parārdhya-keyūra-maṇi-praveka- paryasta-dordaṇḍa-sahasra-śākham avyakta-mūlaṁ bhuvanāṅghripendram ahīndra-bhogair adhivīta-valśam
PALABRA POR PALABRA
parārdhya muy valiosos; keyūra adornos; maṇi-praveka joyas sumamente valiosas; paryasta diseminando; dordaṇḍa brazos; sahasra-śākham con miles de ramas; avyakta-mūlam situado por sí solo; bhuvana universales; aṅghripa árboles; indram el Señor; ahi-indra Anantadeva; bhogaiḥ por cabezas; adhivīta rodeados; valśam hombros;
TRADUCCION
 | Así como un árbol de sándalo se adorna con ramas y flores fragantes, el cuerpo del Señor estaba adornado con valiosas joyas y perlas. Él era el árbol situado por sí solo, el Señor de todos los demás seres del universo. Y así como un árbol de sándalo está cubierto por muchas serpientes, así mismo el cuerpo del Señor estaba cubierto por las cabezas de Ananta.
|
SIGNIFICADO
 | La palabra avyakta-mūlam es significativa aquí. Por lo general, nadie puede ver las raíces de un árbol. Pero en lo que se refiere al Señor, Él es la raíz de Sí mismo, debido a que Su situación no tiene ninguna otra causa separada, aparte de Sí mismo. En los Vedas se dice que el Señor es svāśrayāśraya: Él es Su propio soporte, y no hay ningún otro soporte de Él. Por lo tanto, avyakta significa el propio Señor Supremo, y nadie más.
|
|
| |