Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 3, El Status Quo >>
<< 4 - Vidura se dirige a Maitreya >>
<<VERSO 7 >>

श्यामावदातं विरजं प्रशान्तारुणलोचनम्
दोर्भिश्चतुर्भिर्विदितं पीतकौशाम्बरेण च

śyāmāvadātaṁ virajaṁ
praśāntāruṇa-locanam
dorbhiś caturbhir viditaṁ
pīta-kauśāmbareṇa ca

PALABRA POR PALABRA

śyāma-avadātam — hermoso de color negro; virajam — formado de bondad pura; praśānta — apacibles; aruṇa — rojizos; locanam — ojos; dorbhiḥ — por los brazos; caturbhiḥ — cuatro; viditam — siendo reconocido; pīta — amarillo; kauśa — sedoso; ambareṇa — con ropa; ca — y;

TRADUCCION

El cuerpo del Señor es negruzco, pero es eterno, lleno de bienaventuranza y conocimiento, y muy, muy hermoso. Sus ojos se encuentran siempre apacibles, y son rojizos como el Sol naciente de la mañana. Pude reconocer de inmediato que era la Suprema Personalidad de Dios por Sus cuatro brazos, por las diferentes representaciones simbólicas, y por la ropa amarilla de seda.

SIGNIFICADO

Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.

Dona al Bhaktivedanta Library