|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 3, El Status Quo >> << 22 - El matrimonio de Kardama Muni y Devahūti >> <<VERSO 35 >>
अयातयामास्तस्यासन्यामाः स्वान्तरयापनाः शृण्वतो ध्यायतो विष्णोः कुर्वतो ब्रुवतः कथाः
ayāta-yāmās tasyāsan yāmāḥ svāntara-yāpanāḥ śṛṇvato dhyāyato viṣṇoḥ kurvato bruvataḥ kathāḥ
PALABRA POR PALABRA
ayāta-yāmāḥ tiempo nunca perdido; tasya de Manu; āsan fueron; yāmāḥ las horas; sva-antara la duración de su vida; yāpanāḥ llegando a un final; śṛṇvataḥ escuchando; dhyāyataḥ contemplando; viṣṇoḥ del Señor Viṣṇu; kurvataḥ actuando; bruvataḥ hablando; kathāḥ los temas;
TRADUCCION
 | En consecuencia, aunque la duración de su larga vida - una era manvantara - poco a poco llegó a su fin, no pasó en vano, puesto que siempre se ocupó en escuchar, contemplar, poner por escrito y cantar los pasatiempos del Señor.
|
SIGNIFICADO
 | De la misma manera que un alimento recién preparado es muy sabroso, pero se vuelve insípido y desabrido al cabo de tres o cuatro horas, una existencia de disfrute material puede tolerarse mientras la vida mantiene su frescor, pero al final de la vida todo se vuelve desabrido, y todo parece vacío y doloroso. Sin embargo, la vida del emperador Svāyambhuva Manu no era desabrida; a medida que se hacía mayor, su vida seguía con la misma frescura que al principio, debido a que se mantuvo consciente de Kṛṣṇa. La vida de un hombre consciente de Kṛṣṇa es una vida siempre fresca. Se dice que el Sol sale por la mañana y se pone por la tarde para reducir la duración de la vida de todos. Pero la salida y la puesta del Sol no pueden disminuir la vida de aquel que se ocupa en el proceso de Conciencia de Kṛṣṇa. La vida de Svāyambhuva Manu no se volvió insípida con el paso del tiempo, pues él se ocupó siempre en cantar y meditar en relación con el Señor Viṣṇu. Él era el yogī más elevado, porque nunca perdió el tiempo. Aquí se dice especialmente: viṣṇoḥ kurvato bruvataḥ kathāḥ: Cuando hablaba, sólo hablaba de Kṛṣṇa y Viṣṇu, la Personalidad de Dios; cuando escuchaba algo, era de Kṛṣṇa; cuando meditaba, era en Kṛṣṇa y Sus actividades.
|  | Se afirma que su vida fue muy larga, de setenta y un yugas. Un yuga dura 4.320.000 años; la vida de un manu dura setenta y un yugas, y en un día de Brahmā vienen y se van catorce de estos manus. Manu se ocupó durante toda su vida - 4.320.000 X 71 años - en el proceso de Conciencia de Kṛṣṇa, cantando, escuchando, hablando y meditando en relación con Kṛṣṇa. Por esa razón, su vida ni fue un desperdicio, ni se volvió insípida.
|
|
| |