|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 3, El Status Quo >> << 2 - Recordando a Śrī Kṛṣṇa >> <<VERSO 22 >>
तत्तस्य कैङ्कर्यमलं भृतान्नो विग्लापयत्यङ्ग यदुग्रसेनम् तिष्ठन्निषण्णं परमेष्ठिधिष्ण्ये न्यबोधयद्देव निधारयेति
tat tasya kaiṅkaryam alaṁ bhṛtān no viglāpayaty aṅga yad ugrasenam tiṣṭhan niṣaṇṇaṁ parameṣṭhi-dhiṣṇye nyabodhayad deva nidhārayeti
PALABRA POR PALABRA
tat por lo tanto; tasya Su; kaiṅkaryam servicio; alam por supuesto; bhṛtān los servidores; naḥ nosotros; viglāpayati causa dolor; aṅga ¡oh, Vidura!; yat tanto como; ugrasenam al rey Ugrasena; tiṣṭhan estando sentado; niṣaṇṇam atendiéndolo; parameṣṭhi-dhiṣṇye en el trono real; nyabodhayat presentaba; deva dirigiéndose a mi Señor; nidhāraya por favor, conoced esto; iti así pues;
TRADUCCION
 | Por lo tanto, ¡oh, Vidura!, ¿acaso no nos acongojamos nosotros, Sus servidores, cuando recordamos que Él [Śrī Kṛṣṇa] solía presentarse ante el rey Ugrasena, que estaba sentado en el trono real, y solía presentar explicaciones a su consideración, diciendo: «¡Oh, Mi señor!, por favor, permitidme que os informe»?
|
SIGNIFICADO
 | El comportamiento cortés de Śrī Kṛṣṇa ante supuestos superiores Suyos, tales como Su padre, abuelo y hermano mayor, Su comportamiento amable para con Sus supuestas esposas, amigos y personas de Su misma edad, Su comportamiento como niño ante Su madre Yaśodā, y Sus travesuras con Sus jóvenes amigas no pueden confundir a un devoto puro como Uddhava. Otros, que no son devotos, se confunden ante ese comportamiento del Señor, que actuó tal como un ser humano. El propio Señor explica esa confusión en el Bhagavad- gītā (9.11), de la siguiente manera:
|  | avajānanti māṁ mūḍhā mānuṣīṁ tanum āśritam paraṁ bhāvam ajānanto mama bhūta-maheśvaram
|  | Las personas con una débil base de conocimiento menosprecian a la Personalidad de Dios, Śrī Kṛṣṇa, sin conocer Su excelsa posición como Señor de todo. En el Bhagavad-gītā, el Señor ha explicado claramente Su posición, pero el estudiante demoníaco y ateo extrae una interpretación que se ajusta a su propio objetivo, y descarría hacia la misma mentalidad a sus desafortunados seguidores. Esas desafortunadas personas únicamente toman algunos lemas del gran libro de conocimiento, pero no pueden apreciar al Señor en Su carácter de Suprema Personalidad de Dios. Los devotos puros como Uddhava, sin embargo, nunca son descarriados por esos ateos oportunistas.
|
|
| |