|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 3, El Status Quo >> << 18 - La Batalla entre el avatara jabalí y el demonio Hiraṇyākṣa >> <<VERSO 4 >>
त्वं नः सपत्नैरभवाय किं भृतो यो मायया हन्त्यसुरान्परोक्षजित् त्वां योगमायाबलमल्पपौरुषं संस्थाप्य मूढ प्रमृजे सुहृच्छुचः
tvaṁ naḥ sapatnair abhavāya kiṁ bhṛto yo māyayā hanty asurān parokṣa-jit tvāṁ yogamāyā-balam alpa-pauruṣaṁ saṁsthāpya mūḍha pramṛje suhṛc-chucaḥ
PALABRA POR PALABRA
tvam Tú; naḥ a nosotros; sapatnaiḥ por nuestros enemigos; abhavāya por matar; kim es que; bhṛtaḥ mantenido; yaḥ aquel que; māyayā con engaños; hanti mata; asurān a los demonios; parokṣa-jit quien venció permaneciendo invisible; tvām Tú; yoga-māyā-balam cuya fuerza es el poder de confundir; alpa-pauruṣam cuyo poder es escaso; saṁsthāpya tras matar; mūḍha necio; pramṛje yo voy a liquidar; suhṛt-śucaḥ el dolor de mis parientes;
TRADUCCION
 | ¡Sinvergüenza! A Ti Te han alimentado nuestros enemigos para que nos mates, y has matado a algunos demonios manteniéndote invisible. ¡Oh, necio! Tu poder es sólo místico, y hoy animaré a mis parientes matándote.
|
SIGNIFICADO
 | El demonio usó la palabra abhavāya, que significa: «para matar». Śrīdhara Svāmī comenta que este «matar» quiere decir liberar o, en otras palabras, matar el proceso de nacimientos y muertes continuados. El Señor mata el proceso del nacimiento y la muerte y se mantiene invisible. Las actividades de la potencia interna del Señor son inconcebibles, pero, con una leve demostración de esa potencia, el Señor, por Su gracia, puede liberar de la nesciencia. Śucaḥ quiere decir: «miserias»; el Señor puede extinguir las miserias de la existencia material por medio de Su energía potencial de yogamāyā interna. En los Upaniṣads (Śvetāśvatara Upaniṣad 6.8) se afirma: parāsya śaktir vividhaiva śrūyate. A los ojos del hombre común, el Señor es invisible, pero Sus energías actúan de diversas maneras. Cuando las cosas les son adversas, los demonios piensan que Dios Se esconde y actúa por medio de Su potencia mística. Creen que, si pueden encontrar a Dios, podrán matarle con tan sólo verle. Hiraṇyākṣa pensaba de esta manera, y desafió al Señor: «Has hecho un daño tremendo a nuestra comunidad, poniéndote de parte de los semidioses, y de muchos modos has matado a nuestros parientes, siempre manteniéndote oculto. Ahora Te veo frente a frente, y no Te voy a dejar marchar. Voy a matarte y a salvar a mis parientes de Tus fechorías místicas».
|  | Los demonios siempre ansían matar a Dios, no sólo con palabras y filosofía, sino que creen que, si se es poderoso materialmente, se puede matar a Dios con armas materialmente fatales. Demonios como Kaṁsa, Rāvaṇa e Hiraṇyakaśipu creían de sí mismos que eran lo bastante poderosos como para matar incluso a Dios. Los demonios no pueden entender que Dios, con Sus muy diversas potencias, puede actuar tan maravillosamente que puede estar presente en todas partes y, aun así, permanecer en Su morada eterna, Goloka Vṛndāvana.
|
|
| |