Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 3, El Status Quo >>
<< 16 - Los dos porteros de Vaikuṇṭha, Jaya y Vijaya, maldecidos por los sabios >>
<<VERSO 13 >>

ब्रह्मोवाच
अथ तस्योशतीं देवीमृषिकुल्यां सरस्वतीम्
नास्वाद्य मन्युदष्टानां तेषामात्माप्यतृप्यत

brahmovāca
atha tasyośatīṁ devīm
ṛṣi-kulyāṁ sarasvatīm
nāsvādya manyu-daṣṭānāṁ
teṣām ātmāpy atṛpyata

PALABRA POR PALABRA

brahmā — Brahmā; uvāca — dijo; atha — ahora; tasya — del Señor Supremo; uśatīm — cariñoso; devīm — brillante; ṛṣi-kulyām — como una serie de himnos védicos; sarasvatīm — discurso; na — no; āsvādya — oyendo; manyu — ira; daṣṭānām — mordidos; teṣām — de aquellos sabios; ātmā — la mente; api — a pesar de; atṛpyata — saciada;

TRADUCCION

Brahmā prosiguió: A pesar de que la serpiente de la ira había mordido a los sabios, sus almas no se saciaban de oír el cariñoso e iluminador discurso del Señor, que era como una serie de himnos védicos.

SIGNIFICADO

Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.

Dona al Bhaktivedanta Library