|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 3, El Status Quo >> << 1 - Las preguntas de Vidura >> <<VERSO 15 >>
क एनमत्रोपजुहाव जिह्मं दास्याः सुतं यद्बलिनैव पुष्टः तस्मिन्प्रतीपः परकृत्य आस्ते निर्वास्यतामाशु पुराच्छ्वसानः
ka enam atropajuhāva jihmaṁ dāsyāḥ sutaṁ yad-balinaiva puṣṭaḥ tasmin pratīpaḥ parakṛtya āste nirvāsyatām āśu purāc chvasānaḥ
PALABRA POR PALABRA
kaḥ quién; enam este; atra aquí; upajuhāva mandó llamar; jihmam deshonesto; dāsyāḥ de una concubina mantenida; sutam hijo; yat cuya; balinā por cuya subsistencia; eva ciertamente; puṣṭaḥ criado; tasmin a él; pratīpaḥ enemistad; para-kṛtya interés del enemigo; āste situado; nirvāsyatām sácalo; āśu inmediatamente; purāt del palacio; śvasānaḥ que respire únicamente;
TRADUCCION
 | ¿Quién pidió que viniera aquí a este hijo de una concubina mantenida? Es tan deshonesto, que espía en favor del enemigo, yendo en contra de aquellos bajo cuyo sustento se ha criado. Échalo fuera del palacio de inmediato, y déjalo únicamente con su respiración.
|
SIGNIFICADO
 | Cuando los reyes kṣatriyas se casaban, llevaban consigo a varias otras jóvenes juntamente con la princesa desposada. Estas muchachas asistentas del rey recibían el nombre de dāsīs, concubinas asistentas. Las dāsīs tenían hijos mediante su relación íntima con el rey. A esos hijos se les llamaba dāsī-putras. No tenían derecho a una posición real, pero recibían su manutención y otras facilidades tal como príncipes. Vidura era el hijo de una de esas dāsīs, y por ello no se le contaba entre los kṣatriyas. El rey Dhṛtarāṣṭra era muy afectuoso para con su hermano menor dāsī-putra, Vidura, y Vidura era un gran amigo y consejero filosófico de Dhṛtarāṣṭra. Duryodhana sabía muy bien que Vidura era una gran alma y bienqueriente, pero desafortunadamente utilizó palabras fuertes para herir a su inocente tío. Duryodhana no sólo atacó el nacimiento de Vidura, sino que también lo llamó infiel, debido a que parecía respaldar la causa de Yudhiṣṭhira, a quien Duryodhana consideraba su enemigo. Deseaba que Vidura fuera de inmediato expulsado del palacio y despojado de todas sus posesiones. De ser posible, le hubiera gustado que lo apalearan hasta que no le quedara más que su aliento. Acusó a Vidura de ser espía de los Pāṇḍavas, debido a que dio consejos al rey Dhṛtarāṣṭra en su favor. La vida de palacio y las complejidades de la diplomacia son tales, que incluso una persona intachable como Vidura podía ser acusada de algo abominable y castigada por ello. Vidura estaba sobrecogido de asombro ante ese inesperado comportamiento de su sobrino Duryodhana, y antes de que algo ocurriera de hecho, decidió irse del palacio para siempre.
|
|
| |