|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 12, La era de la deterioración >> << 8 - Las oraciones de Mārkaṇḍeya a Nara-Nārāyaṇa Ṛṣi >> <<VERSO 47 >>
tasmai namo bhagavate puruṣāya bhūmne viśvāya viśva-gurave para-daivatāya nārāyaṇāya ṛṣaye ca narottamāya haṁsāya saṁyata-gire nigameśvarāya
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Ofrezco mis humildes reverencias a Él, la Suprema Personalidad de Dios. Él es la forma omnipresente e omniinclusiva del universo, así como su maestro espiritual. Me postro ante el Señor Nārāyaṇa, la Deidad supremamente adorable que aparece como un sabio, también ante el santo Nara, el mejor de los seres humanos, que está fijo en la bondad perfecta, tiene pleno control de su habla y es el propagador de las Escrituras védicas.
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado por parte de Su Santidad Hṛdayānanda dās Gosvāmi, discípulo iniciado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmī Prabhupāda.
|
|
| |