|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 12, La era de la deterioración >> << 6 - Mahārāja Parīkṣit abandona el cuerpo >> <<VERSO 76-77 >>
sukarmā cāpi tac-chiṣyaḥ sāma-veda-taror mahān sahasra-saṁhitā-bhedaṁ cakre sāmnāṁ tato dvija hiraṇyanābhaḥ kauśalyaḥ pauṣyañjiś ca sukarmaṇaḥ śiṣyau jagṛhatuś cānya āvantyo brahma-vittamaḥ
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Sukarmā, otro discípulo de Jaimini, fue un gran erudito. Él dividió el poderoso árbol del Sāma Veda en mil saṁhitās. ¡Oh, brāhmaṇa! entonces tres discípulos de Sukarmā: Hiraṇyanābha, el hijo de Kuśala; Pauṣyañji; y Āvantya, que fue muy avanzado en la realización espiritual, se hizo cargo de los sāma-mantras.
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado por parte de Su Santidad Hṛdayānanda dās Gosvāmi, discípulo iniciado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmī Prabhupāda.
|
|
| |