Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 12, La era de la deterioración >>
<< 6 - Mahārāja Parīkṣit abandona el cuerpo >>
<<VERSO 52-53 >>

pailāya saṁhitām ādyāṁ
bahvṛcākhyāṁ uvāca ha
vaiśampāyana-saṁjñāya
nigadākhyaṁ yajur-gaṇam
sāmnāṁ jaiminaye prāha
tathā chandoga-saṁhitām
atharvāṅgirasīṁ nāma
sva-śiṣyāya sumantave

PALABRA POR PALABRA



TRADUCCION

Śrīla Vyāsadeva enseñó el primer saṁhitā, el Ṛg Veda, a Paila y le dio a esta colección el nombre de Bahvṛca. Al sabio Vaiśampāyana le narró la colección de mantras Yajur llamada Nigada. Le enseñó los mantras del Sama Veda, denominados Chandoga-saṁhitā, a Jaimini y le narró el Atharva Veda a su querido discípulo Sumantu.

SIGNIFICADO

Este verso no tiene significado por parte de Su Santidad Hṛdayānanda dās Gosvāmi, discípulo iniciado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmī Prabhupāda.



Dona al Bhaktivedanta Library