|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 12, La era de la deterioración >> << 6 - Mahārāja Parīkṣit abandona el cuerpo >> <<VERSO 1 >>
sūta uvāca etan niśamya muninābhihitaṁ parīkṣid vyāsātmajena nikhilātma-dṛśā samena tat-pāda-mūlam upasṛtya natena mūrdhnā baddhāñjalis tam idam āha sa viṣṇurātaḥ
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Sūta Gosvāmī dijo: Después de escuchar todo lo que le fue narrado por el autorrealizado y equilibrado Śukadeva, el hijo de Vyāsadeva, Mahārāja Parīkṣit, se acercó humildemente a sus pies de loto. Postrándose a los pies del sabio, el rey, quien vivió toda su vida bajo la protección del Señor Viṣṇu, juntó las manos en señal de súplica y dijo lo siguiente.
|
SIGNIFICADO
 | Según Śrīla Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura, algunos de los sabios que estaban presentes mientras Śukadeva instruía al rey Parīkṣit eran filósofos impersonalistas. Así pues, la palabra samena indica que en el capítulo anterior Śukadeva Gosvāmī expuso la filosofía de la autorrealización de una manera que agradaba a esos yogīs intelectuales.
|
|
| |