|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 10, La Verdad Suprema >> << 85 - El Señor Kṛṣṇa instruye a Vasudeva y recupera a los hijos de Devakī >> <<VERSO 37 >>
samarhayām āsa sa tau vibhūtibhir mahārha-vastrābharaṇānulepanaiḥ tāmbūla-dīpāmṛta-bhakṣaṇādibhiḥ sva-gotra-vittātma-samarpaṇena ca samarhayām āsa sa tau vibhūtibhir mahārha-vastrābharaṇānulepanaiḥ tāmbūla-dīpāmṛta-bhakṣaṇādibhiḥ sva-gotra-vittātma-samarpaṇena ca
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Los adoró con todas las riquezas a su disposición: ropa invaluable, adornos, pasta de sándalo fragante, nuez de betel, lámparas, comida suntuosa, etc. Así les ofreció todas las riquezas de su familia y también a si mismo.
|
SIGNIFICADO
 | La actitud devocional de Mahārāja Bali es reconocida como el ejemplo perfecto de completa entrega. Cuando el Señor Viṣṇu, disfrazado de joven estudiante brāhmaṇa, se acercó a él en busca de caridad, Bali le ofreció todo lo que poseía y cuando no tuvo nada más que ofrecer, se entregó él mismo como sirviente eterno del Señor Supremo.
|  | Hay nueve procesos estándar de servicio devocional, el último, ātma-samarpaṇam, tal como lo enseñó Bali Daityarāja, es la culminación hacia la que debe apuntar todo esfuerzo. Si uno trata de impresionar al Señor con riqueza, poder, inteligencia, etc., pero no logra entenderse humildemente como Su sirviente, la supuesta devoción es sólo una apariencia presuntuosa.
|
|
| |