|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 10, La Verdad Suprema >> << 6 - La muerte de la demonia Pūtanā >> <<VERSO 35-36 >>
pūtanā loka-bāla-ghnī rākṣasī rudhirāśanā jighāṁsayāpi haraye stanaṁ dattvāpa sad-gatim kiṁ punaḥ śraddhayā bhaktyā kṛṣṇāya paramātmane yacchan priyatamaṁ kiṁ nu raktās tan-mātaro yathā
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Pūtanā estaba siempre obsesionada con el deseo de beber sangre de niños humanos, y, con ese deseo, trató de matar a Kṛṣṇa; sin embargo, por haber ofrecido su pecho al Señor, alcanzó el bien más elevado. ¿Qué puede decirse entonces de las gopīs mayores, que sentían devoción natural por Kṛṣṇa y que, con cariño de madres, Le ofrecieron sus senos para que mamase, o Le ofrecieron las prendas de amor que una madre ofrece a su hijo?
|
SIGNIFICADO
 | Pūtanā no sentía cariño alguno por Kṛṣṇa; al contrario, sentía envidia y deseaba matarle. A pesar de todo, y debido a que, con conocimiento o sin él, ofreció al Señor su pecho, alcanzó el bien más elevado de la vida. Pero las ofrendas de los devotos que se sienten atraídos por Kṛṣṇa con actitud de amor paternal siempre son sinceras. A la madre le gusta ofrecer algo a su hijo con amor y cariño; en ella no hay envidia. Podemos, pues, hacer un análisis comparativo. Si Pūtanā, por hacer una ofrenda a Kṛṣṇa con envidia y sin ser consciente de ello, alcanzó una perfección tan elevada en la vida espiritual, ¿qué puede decirse entonces de madre Yaśodā y las demás gopīs, que sirvieron a Kṛṣṇa con tanto amor y tanto cariño, ofreciéndolo todo para satisfacerle? Las gopīs alcanzaron sin más la perfección más elevada. Por eso, Śrī Caitanya Mahāprabhu recomendó el amor de las gopīs, ya sea con cariño maternal o con sentimientos de amor conyugal, afirmando que es la perfección más elevada de la vida (ramyā kācid upāsanā vrajavadhū-vargeṇa yā kalpitā).
|
|
| |