|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 10, La Verdad Suprema >> << 45 - Kṛṣṇa rescata al hijo de su maestro >> <<VERSO 17-18 >>
kṛṣṇa-saṅkarṣaṇa-bhujair guptā labdha-manorathāḥ gṛheṣu remire siddhāḥ kṛṣṇa-rāma-gata-jvarāḥ vīkṣanto ’har ahaḥ prītā mukunda-vadanāmbujam nityaṁ pramuditaṁ śrīmat sa-daya-smita-vīkṣaṇam
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Los miembros de esos clanes, protegidos por los brazos del Señor Kṛṣṇa y del Señor Saṅkarṣaṇa, sintieron que todos sus deseos se habían cumplido. Así disfrutaron de felicidad perfecta mientras vivían en casa con sus familias. Gracias a la presencia de Kṛṣṇa y Balarāma ya no padecían la fiebre de la existencia material. Todos los días, estos amorosos devotos podían ver el siempre alegre rostro de loto de Mukunda, que estaba decorado con hermosas y misericordiosas miradas sonrientes.
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado por parte de Su Santidad Hṛdayānanda dās Gosvāmi, discípulo iniciado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmī Prabhupāda.
|
|
| |