Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 10, La Verdad Suprema >>
<< 16 - Kṛṣṇa castiga a la serpiente Kāliya >>
<<VERSO 29 >>

tasyākṣibhir garalam udvamataḥ śiraḥsu
yad yat samunnamati niḥśvasato ruṣoccaiḥ
nṛtyan padānunamayan damayāṁ babhūva
puṣpaiḥ prapūjita iveha pumān purāṇaḥ

PALABRA POR PALABRA



TRADUCCION

Exhalando desechos venenosos por sus ojos, Kāliya, de vez en cuando, se atrevía a levantar una de sus cabezas, que respiraba con rabia. Entonces el Señor bailaría sobre él y lo sometería, obligándolo a inclinarse con su pie. Los semidioses aprovecharon cada una de estas exhibiciones como una oportunidad para adorarle a Él, la primigénea Personalidad de Dios, con lluvia de flores.

SIGNIFICADO

Este verso no tiene significado por parte de Su Santidad Hṛdayānanda dās Gosvāmi, discípulo iniciado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmī Prabhupāda.



Dona al Bhaktivedanta Library