|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 10, La Verdad Suprema >> << 16 - Kṛṣṇa castiga a la serpiente Kāliya >> <<VERSO 29 >>
tasyākṣibhir garalam udvamataḥ śiraḥsu yad yat samunnamati niḥśvasato ruṣoccaiḥ nṛtyan padānunamayan damayāṁ babhūva puṣpaiḥ prapūjita iveha pumān purāṇaḥ
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Exhalando desechos venenosos por sus ojos, Kāliya, de vez en cuando, se atrevía a levantar una de sus cabezas, que respiraba con rabia. Entonces el Señor bailaría sobre él y lo sometería, obligándolo a inclinarse con su pie. Los semidioses aprovecharon cada una de estas exhibiciones como una oportunidad para adorarle a Él, la primigénea Personalidad de Dios, con lluvia de flores.
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado por parte de Su Santidad Hṛdayānanda dās Gosvāmi, discípulo iniciado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmī Prabhupāda.
|
|
| |