|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 10, La Verdad Suprema >> << 16 - Kṛṣṇa castiga a la serpiente Kāliya >> <<VERSO 13-15 >>
tān ālakṣya bhayodvignā gopā nanda-purogamāḥ vinā rāmeṇa gāḥ kṛṣṇaṁ jñātvā cārayituṁ gatam tair durnimittair nidhanaṁ matvā prāptam atad-vidaḥ tat-prāṇās tan-manaskās te duḥkha-śoka-bhayāturāḥ ā-bāla-vṛddha-vanitāḥ sarve ’ṅga paśu-vṛttayaḥ nirjagmur gokulād dīnāḥ kṛṣṇa-darśana-lālasāḥ
PALABRA POR PALABRA
TRADUCCION
 | Al ver los augurios desfavorables, Nanda Mahārāja y los otros pastorcillos de vacas temieron, porque sabían que Kṛṣṇa había ido a buscar las vacas ese día sin su hermano mayor, Balarāma. Debido a que dedicaron sus mentes a Kṛṣṇa, aceptándolo como su propia vida, no estaban conscientes de Su gran poder y opulencia. Por lo tanto, llegaron a la conclusión de que los augurios desfavorables indicaban que se había encontrado con la muerte y estaban abrumados por el dolor, la lamentación y el miedo. Todos los habitantes de Vṛndāvana, incluidos los niños, las mujeres y los ancianos, pensaron en Kṛṣṇa del mismo modo que una vaca piensa en su joven ternero desamparado, y así, estas personas pobres y sufrientes salieron precipitadamente del pueblo con la intención de encontrarlo.
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado por parte de Su Santidad Hṛdayānanda dās Gosvāmi, discípulo iniciado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmī Prabhupāda.
|
|
| |