Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 1, Creación >>
<< 6 - Conversación entre Nārada y Vyāsadeva >>
<<VERSO 14 >>

परिश्रान्तेन्द्रियात्माहं तृट्परीतो बुभुक्षितः
स्नात्वा पीत्वा ह्रदे नद्या उपस्पृष्टो गतश्रमः

pariśrāntendriyātmāhaṁ
tṛṭ-parīto bubhukṣitaḥ
snātvā pītvā hrade nadyā
upaspṛṣṭo gata-śramaḥ

PALABRA POR PALABRA

pariśrānta — estando cansado; indriya — físicamente; ātmā — mentalmente; aham — yo; tṛṭ-parītaḥ — estando sediento; bubhukṣitaḥ — y hambriento; snātvā — bañándome; pītvā — y también bebiendo agua; hrade — en el lago; nadyāḥ — de un río; upaspṛṣṭaḥ — estando en contacto con; gata — mitigué; śramaḥ — cansancio;

TRADUCCION

Viajando de esa manera, me sentí cansado tanto corporal como mentalmente, y estaba tanto sediento como hambriento. Así que me bañé en el pozo de un río, y también bebí agua. Por el contacto con el agua se mitigó mi cansancio.

SIGNIFICADO

Un mendicante viajero puede satisfacer las necesidades del cuerpo, a saber, la sed y el hambre, por medio de los regalos de la naturaleza, sin tener que ir a mendigar a las puertas de los cabezas de familia. Por consiguiente, el mendicante no va a la casa de un cabeza de familia a pedir limosna, sino a iluminarlo espiritualmente.

Dona al Bhaktivedanta Library