|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 1, Creación >> << 4 - La aparición de Śrī Nārada >> <<VERSO 27 >>
नातिप्रसीदद्धृदयः सरस्वत्यास्तटे शुचौ वितर्कयन्विविक्तस्थ इदं चोवाच धर्मवित्
nātiprasīdad-dhṛdayaḥ sarasvatyās taṭe śucau vitarkayan vivikta-stha idaṁ covāca dharma-vit
PALABRA POR PALABRA
na no; atiprasīdat sumamente satisfecho; hṛdayaḥ de corazón; sarasvatyāḥ del río Sarasvatī; taṭe a orillas de; śucau estando purificado; vitarkayan habiendo considerado; vivikta-sthaḥ situado en un lugar solitario; idam ca también esto; uvāca dijo; dharma-vit aquel que conoce lo que es la religión;
TRADUCCION
 | Así pues, el sabio, estando insatisfecho de todo corazón, comenzó de inmediato a reflexionar, debido a que conocía la esencia de la religión, y dijo para sí:
|
SIGNIFICADO
 | El sabio comenzó a buscar la causa por la que no estaba satisfecho de todo corazón. La perfección nunca se alcanza mientras uno no esté satisfecho de todo corazón. Esa satisfacción del corazón tiene que buscarse más allá de la materia.
|
|
| |