|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 1, Creación >> << 19 - La aparición de Śukadeva Gosvāmī >> <<VERSO 17 >>
इति स्म राजाध्यवसाययुक्तः प्राचीनमूलेषु कुशेषु धीरः उदङ्मुखो दक्षिणकूल आस्ते समुद्रपत्न्याः स्वसुतन्यस्तभारः
iti sma rājādhyavasāya-yuktaḥ prācīna-mūleṣu kuśeṣu dhīraḥ udaṅ-mukho dakṣiṇa-kūla āste samudra-patnyāḥ sva-suta-nyasta-bhāraḥ
PALABRA POR PALABRA
iti así pues; sma como en el pasado; rājā el Rey; adhyavasāya perseverancia; yuktaḥ estando dedicado; prācīna oriental; mūleṣu con la raíz; kuśeṣu en un asiento hecho de hierba kuśa; dhīraḥ autocontrolado; udaṅ-mukhaḥ con la cara hacia el lado norte; dakṣiṇa en el Sur; kūle ribera; āste situado; samudra el mar; patnyāḥ esposa de (el Ganges); sva propio; suta hijo; nyasta entregó; bhāraḥ la responsabilidad de la administración;
TRADUCCION
 | Con perfecto autocontrol, Mahārāja Parīkṣit se sentó en un asiento de paja colocado en la ribera sur del Ganges, con las raíces de paja en dirección al Este, y él se puso de frente al Norte. Apenas un poco antes, había dejado a su hijo a cargo del reino.
|
SIGNIFICADO
 | El río Ganges es célebre como la esposa del mar. El asiento de hierba kuśa se considera santificado si la hierba se arranca de la tierra incluso con su raíz, y si se coloca con la raíz hacia el Este ello se considera auspicioso. Situarse de frente al Norte es aún más favorable para el logro del éxito espiritual. Mahārāja Parīkṣit puso a su hijo a cargo de la administración antes de irse del hogar. De ese modo, se encontraba plenamente equipado para que todas las condiciones fueran favorables.
|
|
| |