|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 1, Creación >> << 17 - Castigo y recompensa de Kali >> <<VERSO 7 >>
त्वं वा मृणालधवलः पादैर्न्यूनः पदा चरन् वृषरूपेण किं कश्चिद्देवो नः परिखेदयन्
tvaṁ vā mṛṇāla-dhavalaḥ pādair nyūnaḥ padā caran vṛṣa-rūpeṇa kiṁ kaścid devo naḥ parikhedayan
PALABRA POR PALABRA
tvam tú; vā o; mṛṇāla-dhavalaḥ blanco como el loto; pādaiḥ de tres patas; nyūnaḥ estando tan despojado; padā en una pata; caran moviéndose; vṛṣa toro; rūpeṇa en la forma de; kim si; kaścit alguien; devaḥ semidiós; naḥ nosotros; parikhedayan causando aflicción;
TRADUCCION
 | Luego, él [Mahārāja Parīkṣit] le preguntó al toro: ¡Oh!, ¿quién eres tú? ¿Eres un toro tan blanco como el loto blanco o eres un semidiós? Has perdido tres de tus patas y te mueves sólo con una. ¿Eres algún semidiós que nos está provocando aflicción en la forma de un toro?
|
SIGNIFICADO
 | Al menos en la época de Mahārāja Parīkṣit, nadie podía imaginar las desdichadas condiciones futuras de la vaca y el toro. Así pues, Mahārāja Parīkṣit se asombró al ver esa horrible escena. Él preguntó si el toro no sería un semidiós que había adoptado esa desgraciada condición para señalar el futuro de la vaca y el toro.
|
|
| |