|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 1, Creación >> << 16 - Cómo Parīkṣit recibió la era de Kali >> <<VERSO 17 >>
तस्यैवं वर्तमानस्य पूर्वेषां वृत्तिमन्वहम् नातिदूरे किलाश्चर्यं यदासीत्तन्निबोध मे
tasyaivaṁ vartamānasya pūrveṣāṁ vṛttim anvaham nātidūre kilāścaryaṁ yad āsīt tan nibodha me
PALABRA POR PALABRA
tasya de Mahārāja Parīkṣit; evam así pues; vartamānasya permaneciendo absorto en ese pensamiento; pūrveṣām de sus antepasados; vṛttim buena ocupación; anvaham día tras día; na no; ati-dūre lejano; kila en verdad; āścaryam asombroso; yat eso; āsīt era; tat lo cual; nibodha sépanlo; me de mí;
TRADUCCION
 | Ahora podrán oír mi relato de lo que ocurrió mientras Mahārāja Parīkṣit pasaba sus días oyendo hablar de las buenas ocupaciones de sus antepasados, y mientras se hallaba absorto en pensar en ellos.
|
SIGNIFICADO
 | Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.
|
|
| |