Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 1, Creación >>
<< 15 - Los pāṇḍavas se retiran oportunamente >>
<<VERSO 2 >>

शोकेन शुष्यद्वदन हृत्सरोजो हतप्रभः
विभुं तमेवानुस्मरन्नाशक्नोत्प्रतिभाषितुम्

śokena śuṣyad-vadana-
hṛt-sarojo hata-prabhaḥ
vibhuṁ tam evānusmaran
nāśaknot pratibhāṣitum

PALABRA POR PALABRA

śokena — por la aflicción; śuṣyat-vadana — resecamiento de la boca; hṛt-sarojaḥ — corazón cual loto; hata — perdido; prabhaḥ — brillo del cuerpo; vibhum — el Supremo; tam — al Señor Kṛṣṇa; eva — ciertamente; anusmaran — pensando para sus adentros; na — no pudo; aśaknot — ser capaz; pratibhāṣitum — respondiendo debidamente;

TRADUCCION

Debido a la aflicción, la boca y el corazón de loto de Arjuna se habían secado. Por lo tanto, su cuerpo perdió todo su brillo. Ahora, mientras recordaba al Señor Supremo, casi no podía proferir ninguna palabra en respuesta.

SIGNIFICADO

Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.

Dona al Bhaktivedanta Library