|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 1, Creación >> << 13 - Dhṛtarāṣṭra se va del hogar >> <<VERSO 45 >>
तस्माज्जह्यङ्ग वैक्लव्यमज्ञानकृतमात्मनः कथं त्वनाथाः कृपणा वर्तेरंस्ते च मां विना
tasmāj jahy aṅga vaiklavyam ajñāna-kṛtam ātmanaḥ kathaṁ tv anāthāḥ kṛpaṇā varteraṁs te ca māṁ vinā
PALABRA POR PALABRA
tasmāt por consiguiente; jahi abandona; aṅga ¡oh, Rey!; vaiklavyam disparidad mental; ajñāna ignorancia; kṛtam debido a; ātmanaḥ de ti mismo; katham cómo; tu pero; anāthāḥ desamparado; kṛpaṇāḥ pobres criaturas; varteran ser capaz de sobrevivirte ellas; te ellos; ca también; mām mí; vinā sin;
TRADUCCION
 | Por consiguiente, abandona tu angustia, que se debe a la ignorancia acerca del ser. Ahora estás pensando en cómo ellos, que son criaturas pobres y desamparadas, van a existir sin ti.
|
SIGNIFICADO
 | Cuando pensamos en nuestros parientes y amigos creyendo que están desamparados y dependen de nosotros, se debe todo a la ignorancia. A cada criatura viviente se le brinda plena protección por orden del Señor Supremo, en términos de la posición que cada cual ha adquirido en el mundo. Al Señor se le conoce como bhūta-bhṛt, aquel que le da protección a todos los seres vivientes. Uno sólo tiene que cumplir sus deberes, pues nadie fuera del Señor Supremo puede brindarle protección a nadie más. Esto se explica con mayor claridad en el verso siguiente.
|
|
| |