Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 1, Creación >>
<< 10 - La partida del Señor Kṛṣṇa para Dvārakā >>
<<VERSO 7 >>

उषित्वा हास्तिनपुरे मासान्कतिपयान्हरिः
सुहृदां च विशोकाय स्वसुश्च प्रियकाम्यया

uṣitvā hāstinapure
māsān katipayān hariḥ
suhṛdāṁ ca viśokāya
svasuś ca priya-kāmyayā

PALABRA POR PALABRA

uṣitvā — permaneciendo; hāstinapure — en la ciudad de Hastināpura; māsān — meses; katipayān — unos cuantos; hariḥ — el Señor Śrī Kṛṣṇa; suhṛdām — parientes; ca — también; viśokāya — para tranquilizarlos; svasuḥ — la hermana; ca — y; priya-kāmyayā — para complacer;

TRADUCCION

Śrī Hari, el Señor Śrī Kṛṣṇa, residió en Hastināpura por unos cuantos meses, para tranquilizar a Sus parientes y complacer a su propia hermana [Subhadrā].

SIGNIFICADO

Kṛṣṇa iba a partir para Dvārakā, Su propio reino, después de la Batalla de Kurukṣetra y de la subida al trono de Yudhiṣṭhira, pero para satisfacer el pedido de Mahārāja Yudhiṣṭhira y conferirle una misericordia especial a Bhīṣmadeva, el Señor Kṛṣṇa se detuvo en Hastināpura, la capital de los Pāṇḍavas. El Señor decidió quedarse principalmente para tranquilizar al acongojado rey, así como para complacer a Subhadrā, la hermana del Señor Kṛṣṇa. En especial había que tranquilizar a Subhadrā, puesto que ella había perdido a su único hijo, Abhimanyu, que acababa de casarse. El muchacho dejó una esposa, Uttarā, la madre de Mahārāja Parīkṣit. Al Señor siempre lo complace el hecho de satisfacer a Sus devotos de alguna manera. Únicamente Sus devotos pueden desempeñar el papel de parientes de Él. El Señor es absoluto.

Dona al Bhaktivedanta Library