|
Śrīmad-Bhāgavatam << Canto 1, Creación >> << 10 - La partida del Señor Kṛṣṇa para Dvārakā >> <<VERSO 7 >>
उषित्वा हास्तिनपुरे मासान्कतिपयान्हरिः सुहृदां च विशोकाय स्वसुश्च प्रियकाम्यया
uṣitvā hāstinapure māsān katipayān hariḥ suhṛdāṁ ca viśokāya svasuś ca priya-kāmyayā
PALABRA POR PALABRA
uṣitvā permaneciendo; hāstinapure en la ciudad de Hastināpura; māsān meses; katipayān unos cuantos; hariḥ el Señor Śrī Kṛṣṇa; suhṛdām parientes; ca también; viśokāya para tranquilizarlos; svasuḥ la hermana; ca y; priya-kāmyayā para complacer;
TRADUCCION
 | Śrī Hari, el Señor Śrī Kṛṣṇa, residió en Hastināpura por unos cuantos meses, para tranquilizar a Sus parientes y complacer a su propia hermana [Subhadrā].
|
SIGNIFICADO
 | Kṛṣṇa iba a partir para Dvārakā, Su propio reino, después de la Batalla de Kurukṣetra y de la subida al trono de Yudhiṣṭhira, pero para satisfacer el pedido de Mahārāja Yudhiṣṭhira y conferirle una misericordia especial a Bhīṣmadeva, el Señor Kṛṣṇa se detuvo en Hastināpura, la capital de los Pāṇḍavas. El Señor decidió quedarse principalmente para tranquilizar al acongojado rey, así como para complacer a Subhadrā, la hermana del Señor Kṛṣṇa. En especial había que tranquilizar a Subhadrā, puesto que ella había perdido a su único hijo, Abhimanyu, que acababa de casarse. El muchacho dejó una esposa, Uttarā, la madre de Mahārāja Parīkṣit. Al Señor siempre lo complace el hecho de satisfacer a Sus devotos de alguna manera. Únicamente Sus devotos pueden desempeñar el papel de parientes de Él. El Señor es absoluto.
|
|
| |