Śrīmad-Bhāgavatam
<< Canto 1, Creación >>
<< 10 - La partida del Señor Kṛṣṇa para Dvārakā >>
<<VERSO 33 >>

अथ दूरागतान्शौरिः कौरवान्विरहातुरान्
सन्निवर्त्य दृढं स्निग्धान्प्रायात्स्वनगरीं प्रियैः

atha dūrāgatān śauriḥ
kauravān virahāturān
sannivartya dṛḍhaṁ snigdhān
prāyāt sva-nagarīṁ priyaiḥ

PALABRA POR PALABRA

atha — así pues; dūrāgatān — habiéndolo acompañado por un largo trecho; śauriḥ — el Señor Kṛṣṇa; kauravān — los Pāṇḍavas; virahāturān — agobiados por un sentimiento de separación; sannivartya — persuadió cortésmente; dṛḍham — determinado; snigdhān — llenos de afecto; prāyāt — prosiguió; sva-nagarīm — hacia Su propia ciudad (Dvārakā); priyaiḥ — sus compañeros queridos;

TRADUCCION

Debido al profundo afecto que sentían por el Señor Kṛṣṇa, los Pāṇḍavas, quienes pertenecían a la dinasta Kuru, lo acompañaron una distancia considerable para despedirse de Él. Ellos estaban agobiados con la idea de la futura separación. Sin embargo, el Señor los persuadió de que regresaran a su casa, y Él prosiguió hacia Dvārakā con Sus queridos compañeros.

SIGNIFICADO

Este verso no tiene significado de Su Divina Gracia A.C. Bhaktivedanta Svāmi Prabhupāda.

Dona al Bhaktivedanta Library