El Bhagavad-gītā Tal y como es << 11 - La Forma Universal>><< VERSO 35 >>
संजय उवाच एतच छरुत्वा वचनं केशवस्य; कृताञ्जलिर वेपमानः किरीटी नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं; सगद्गदं भीतभीतः परणम्य
sañjaya uvāca etac chrutvā vacanaṁ keśavasya kṛtāñjalir vepamānaḥ kirīṭī namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṁ sa-gadgadaṁ bhīta-bhītaḥ praṇamya
PALABRA POR PALABRA
sañjayaḥ uvāca ; etat ; śrutvā ; vacanam ; keśavasya ; kṛta-añjaliḥ ; vepamānaḥ ; kirīṭī ; namaskṛtvā ; bhūyaḥ ; eva ; āha ; kṛṣṇam ; sa-gadgadam ; bhīta-bhītaḥ ; praṇamya ;
TRADUCCION
 | Sañjaya le dijo a Dhṛtarāṣṭra: ¡Oh rey!, después de oír estas palabras de parte de la Suprema Personalidad de Dios, Arjuna, temblando, ofreció temerosamente sus reverencias con las manos juntas una y otra vez. Temeroso, le habló al Señor Kṛṣṇa con voz entrecortada, de la siguiente manera:
|
SIGNIFICADO
 | Como ya hemos explicado, debido a la situación creada por la forma universal de la Suprema Personalidad de Dios, Arjuna se pasmó de asombro; así comenzó a ofrecerle sus reverencias respetuosas a Kṛṣṇa una y otra vez y con una voz balbuciente empezó a orar, no como un amigo, sino como un devoto maravillado.
|
| |