El Bhagavad-gītā Tal y como es
<< 11 - La Forma Universal>>
<< VERSO 35 >>

संजय उवाच
एतच छरुत्वा वचनं केशवस्य; कृताञ्जलिर वेपमानः किरीटी
नमस्कृत्वा भूय एवाह कृष्णं; सगद्गदं भीतभीतः परणम्य


sañjaya uvāca
etac chrutvā vacanaṁ keśavasya
kṛtāñjalir vepamānaḥ kirīṭī
namaskṛtvā bhūya evāha kṛṣṇaṁ
sa-gadgadaṁ bhīta-bhītaḥ praṇamya

PALABRA POR PALABRA

sañjayaḥ uvāca — ; etat — ; śrutvā — ; vacanam — ; keśavasya — ; kṛta-añjaliḥ — ; vepamānaḥ — ; kirīṭī — ; namaskṛtvā — ; bhūyaḥ — ; eva — ; āha — ; kṛṣṇam — ; sa-gadgadam — ; bhīta-bhītaḥ — ; praṇamya — ;

TRADUCCION

Sañjaya le dijo a Dhṛtarāṣṭra: ¡Oh rey!, después de oír estas palabras de parte de la Suprema Personalidad de Dios, Arjuna, temblando, ofreció temerosamente sus reverencias con las manos juntas una y otra vez. Temeroso, le habló al Señor Kṛṣṇa con voz entrecortada, de la siguiente manera:

SIGNIFICADO

Como ya hemos explicado, debido a la situación creada por la forma universal de la Suprema Personalidad de Dios, Arjuna se pasmó de asombro; así comenzó a ofrecerle sus reverencias respetuosas a Kṛṣṇa una y otra vez y con una voz balbuciente empezó a orar, no como un amigo, sino como un devoto maravillado.

Dona al Bhaktivedanta Library